Köken

Arapça ˁmm kökünden türeyen ˁumūm (عُمُوم) sözcüğünden alıntıdır. Anlam kökü “herkes, kamu, topluluk” ile ilişkilidir. Aynı kökten gelen İbranice ˁam ve Süryanice ˁamām sözcükleriyle de köken bakımından akrabadır.

Kullanım Alanları

“Umum” kelimesi, klasik ve modern Türkçede hem isim hem sıfat olarak kullanılır. Sözcük, genellik, herkes, kamu ya da bütünlük anlamlarında geçer. Resmî yazışmalarda, kamu düzenine ilişkin ifadelerde ve eski edebî metinlerde sıkça yer alır. Günümüzde daha çok “umuma açık” ya da “umumî” gibi tamlamalarda karşımıza çıkar.