Köken

Vokal kelimesi, Türkçeye Fransızca vocal (“sese dair, sesle ilgili”) ve kısmen de Almanca vokal (“sesli harf”) sözcüklerinden geçmiştir. Bu sözcükler, Latince vocalis “söyleyen, sesle ilgili” sıfatına dayanır. Vocalis, Latince vox, voc- “insan sesi” kökünden +al ekiyle türetilmiştir. Bu kök, Hint-Avrupa kökenli ve yazılı örneği bulunmayan *wṓkʷs “ses” biçiminden, o da wekʷ- “söylemek” fiilinden evrilmiştir.

Kullanım Alanları

• Müzikte: İyi işlenmiş, dengeli ve profesyonelce sunulmuş insan sesi için kullanılır.
• Ses mühendisliği ve prodüksiyon: Kayıt, miksaj veya düzenleme süreçlerinde ses kalitesini tanımlamak için kullanılır.
• Sahne ve performans sanatlarında: Teknik olarak güçlü ve estetik biçimde kullanılan ses anlamına gelir.
• Eleştirmen dili ve medya yazımında: Şarkıcı performanslarının niteliğini değerlendirmede kullanılır.