Kökeni

Kelime, Eski Türkçe yak- (yanaşmak, yaklaşmak) fiilinden türemiştir. Bu köke +Uk, ardından +(I)n eki eklenerek önce yağuk, sonra yākın biçimini almış ve zamanla bugünkü hâline evrilmiştir.

Kullanım Alanları

Günlük konuşma: Fiziksel konum ve zaman ifadelerinde sık kullanılır.

Sosyoloji ve psikoloji: İnsan ilişkilerini ve bağları tanımlamada yer alır.

Dil ve edebiyat: Benzerlik, yaklaşıklık ve duygusal mesafeyi ifade etmek için kullanılır.

Zarflık değeriyle: Bir eylemin nasıl gerçekleştiğini belirtmekte kullanılır.