Köken

"Yargıç" kelimesi, Eski Türkçe'deki "yar-" fiilinden türetilmiştir. "Yar-" fiili, "hükmetmek, karar vermek" anlamına gelirken, Yeni Türkçe'de fiilden türetilen "yarġıc-" şeklindeki kelimeye +(g)Iç eki eklenerek "yargıç" biçimini almıştır. Bu ek, fiilden isim türeten bir ek olup, "yargıc-" köküne eklenerek, "hükmeden kişi" anlamını kazandırır.

Kullanım Alanları

Hukuk ve Mahkeme:

• Yargıç, mahkemelerde davaları görmekle ve karar vermekle sorumlu kişidir. Bir mahkeme sürecinde, davanın sonucunu belirleyen kişi olarak en yaygın kullanım alanıdır.
• Örnek: Yargıç, sanığın suçlu olup olmadığına karar verecek.

Adalet ve Hüküm Verme:

• Yargıç, bir davada adaletin sağlanması için taraflar arasında denge kurarak adil bir karar verir. Bu, hem ceza davaları hem de medeni davalar için geçerlidir.
• Örnek: Yargıç, tüm kanıtları dikkate alarak kararını verdi.