Köken

Edebiyat: Tek düze anlatım ya da monotonluk vurgusunda kullanılır.
Günlük dil: Değişiklik göstermeyen rutinleri veya sıkıcı sesleri tanımlamak için tercih edilir.
Eleştiri ve yorum: Sanat, müzik, edebiyat veya gündelik yaşamda çeşitlilikten uzak olan şeyleri eleştirmek için kullanılır.

Kelime, Farsça yek (“bir”) ve Arapça neseḳ (نسق “dizi, düzen, tertip”) kelimelerinin birleşimiyle oluşan yek-nesaḳ (يك‌نسق) yapısından gelir. Türkçede “tek örüntüde, değişmeyen düzende devam eden” anlamında yerleşmiştir.