Köken

Yengeç kelimesi Türkçe'de "geri gelmek, aksetmek" anlamına gelir. Eski Türkçe de yengeç kelimesi kabuklu su hayvanı sözcüğünden evrilmiştir. Türkçenin bilinen en eski sözlüğünde Kaşgarî'nin, Divan-ı Lugati't-Türk'ünde, (1073) kayıtlara geçmiştir.

Kullanım Alanları

Doğa ve Hayvan Bilimi:  Eklem bacaklılardan, kabuklu, birinci ayak çifti iki kıskaç olarak gelişmiş, suda yaşayan bir böcek.

Astroloji: Bir burç olarak çokça kullanılır.

Coğrafya: Yengeç Dönencesi, yeryüzünün kuzey yarım küresinde, ekvatorun 23° 27' kuzeyinden geçen enlemdir.