Köken

Eski Türkçe baġda- (“sarılmak, sarmalamak”) fiilinden türemiştir. Bu kök üzerine +Iş- ekinin gelmesiyle bağdaş- biçimi oluşmuş, ardından -tır ettirgenlik eki eklenerek “bağdaştırmak” kelimesi meydana gelmiştir.

Kullanım Alanları

Genel dil: Farklı unsurları uyumlu hâle getirmek, birbiriyle uygun olduğunu kabul etmek veya yakıştırmak anlamlarında kullanılır.

Edebiyat ve düşünce : Soyut kavramlar ya da duygu durumlarını karşıtlıklarına rağmen bir araya getirme anlamı taşır.

Günlük konuşma: Kişilerin davranışları, sözleri veya tutumları arasında mantıksal ya da ahlaki uyum arandığında sıkça kullanılır.

Akademik ve eleştirel metinler: Kültürel, sosyal ya da felsefi öğelerin uyum analizlerinde tercih edilir.