Köken

Bulanık sözcüğü, Eski Türkçe’de “berraklığını yitirmek” ve “kaynamak” anlamları olan bulġan- kökünden türemiştir. Bu kök, bulġa- fiiline +In- eki getirilerek oluşturulmuştur.

Kullanım Alanları

Doğal çevre betimlemeleri: Su, hava, doğa gibi fiziksel unsurların duruluk ve netlik durumunu belirtmek için kullanılır.

Görsel netlik ifadeleri: Görüntülerin ya da şekillerin net olmamasını, görsel bulanıklığı tanımlamakta kullanılır.

Ruhsal ve zihinsel durum tasvirleri: Göz ifadesi ya da bakışların anlamsızlığı veya bir ruh hâlindeki belirsizlik için mecaz olarak kullanılır.

Soyut kavramlar ve belirsizlik: Düşünceler, politikalar, fikirler gibi soyut kavramların açıklığının olmaması durumunu ifade eder.

Deyimsel kullanım: “Bulanık suda balık avlamak” gibi deyimlerde mecazî anlam kazanır.