Köken

Çengel sözcüğü, Farsça çangāl (چنگال) “pençe, kuş veya vahşi hayvan tırnağı” anlamından alıntıdır. Bu sözcük, Farsça çang (چنگ) “tırnak, özellikle vahşi hayvan tırnağı” kökünden türemiştir. Ermenice cang (ճանկ) “kuş ve vahşi hayvan tırnağı” sözcüğü de Farsçadan alınmıştır. Kelime, Türkçeden Arapça, Yunanca, Bulgarca ve Sırpçaya da geçmiştir.

Kullanım Alanları

Balıkçılık: Oltanın ucundaki balık yakalamaya yarayan kanca.

Tırmanış ve dağcılık: İplerin veya güvenlik hatlarının tutturulduğu kanca aparatı.

Denizcilik: Halatların veya yüklerin sabitlendiği metal kanca.

Askerî alan: Düşman engellerini aşmak için kullanılan kanca veya tırmanma aparatı.

Spor: Güreşte rakibi yakalama veya kavrama hareketlerine verilen ad.

Müzik: Nota yazımında kullanılan kancalı şekil (sekizlik, onaltılık nota çengeli).

Dilbilgisi: Bazı alfabelerde (ör. Osmanlıca, Kiril vb.) harf biçiminde yer alan kanca benzeri işaret.

Görsel sanatlar: Resim ve sahne dekorlarında askı veya bağlantı unsuru olarak.