Dingin

Genel Kültür+1 Daha

Sakin, durgun olan."Dingin akşamda rüzgâr bile esmeye cesaret edemiyordu."

Sıfat

Hareket etmeyen, kımıldamayan."Dingin suyun üstünde tek bir dalga bile yoktu."

Sıfat

Gücü tükenmiş, yorgun, mecalsiz olan. (Mecaz)"Yokuşun başında soluyan dingin at, başını öne eğmişti."

Sıfat

İşaret Dili

Köken

Eski Türkçede "soluk almak, dinmek, dinlenmek" anlamlarına gelen "tın-" fiilinden günümüz Türkçesine ulaşmıştır. Kaşgarlı Mahmud’un 1073 tarihli Divan-ı Lugati't-Türk eserinde ise “er uluġ tındı” (adam derin nefes aldı), “yağmur tındı” (yağmur dindi), “aruk tındı” (yorgun kişi dinlendi) gibi kullanımlara rastlanır.

Kullanım Alanları

Günlük Dil: Hareket etmeyen, sakin ve durgun nesneler ya da ortamlar için kullanılır.
Mecaz Anlam: Gücü tükenmiş, yorgun, bitkin kişiler veya varlıklar için kullanılır.