edit

Köken

Eski Türkçedeki igid- “beslemek, yetiştirmek” fiilinden türemiştir. Bu kök, başlangıçta hayvan veya kölelerin bakımını ve yetiştirilmesini ifade ederken, zamanla anlam genişlemesine uğrayarak zihinsel, fiziksel ve ahlaki gelişimi sağlama anlamını kazanmıştır. Ses değişimleri sonucunda Orhun Yazıtları’nda görülen igittim biçimi, Türkçenin tarihsel evrimi içinde eğitmek biçimine dönüşmüştür. Türkiye Türkçesinde ise sözcük, Dil Devrimi döneminde yeniden yapılandırılarak yaygın kullanıma girmiştir.

Kullanım Alanları

• Eğitim: Bireylerin bilgi, beceri ve ahlaki değerler bakımından gelişimini sağlama amacıyla eğitim kurumlarında ve öğretim süreçlerinde kullanılır.
• Hayvan terbiyesi: Hayvanlara belirli davranışların kazandırılması, komutlara uymalarının sağlanması anlamında kullanılır.
• Askerî alan: Disiplin, dayanıklılık ve fiziksel yeterlilik kazandırma amacıyla yapılan sistemli yetiştirme süreçlerinde yer alır.
• Günlük dil: Bir kişiyi belirli bir alanda geliştirmek, yetiştirmek veya belirli bir davranış biçimine alıştırmak anlamında yaygın biçimde kullanılır.