Köken

"Kekre" kelimesi, Türkçede “tam olgunlaşmamış meyvelerde görülen, ekşiyle acı arası buruk tat” anlamında kullanılır ve Eski Türkçe kekre biçiminden evrilmiştir. Bu sözcük, Eski Türkçede de aynı şekilde ekşi, acımsı, buruk tat anlamlarını taşımakta olup, doğrudan Türkçe kökenli bir kelimedir. 

Kullanım Alanları

• Gıda ve ziraat dilinde: Olgunlaşmamış veya doğal tadını tam kazanmamış meyve ve sebzelerin tanımında.
• Duyusal analiz ve tat değerlendirmelerinde: Acımsılık ve ekşilik arasında yer alan tat kategorisi olarak.
• Günlük dilde mecazi kullanımda: Duygusal olarak tatsız, iç burkan ya da huzursuz eden durumları ifade etmek için (“kekre bir anı”, “kekre bir gülümseme”).
• Edebiyat ve anlatı dilinde: Hem somut hem soyut tatsızlıkları betimleyen sözcük olarak.
• Etimolojik çalışmalar ve sözlükbilimde: Eski Türkçeden günümüze ses ve anlam bakımından değişmeden ulaşmış yerli kelime örneği olarak.