Köken

Kısır sözcüğü, Eski Türkçede “doğurmayan, döl veremeyen insan veya hayvan” anlamında kullanılmıştır. Sözcüğün, yine Eski Türkçede yer alan kız köküyle, yani “kıt, yetersiz” ya da “evlenmemiş dişi” anlamlarıyla bağlantılı olabileceği öne sürülmektedir. Ancak bu etimolojik ilişki kesinlik kazanmamış, olasılıklar düzeyinde kalmıştır.

Yemek anlamındaki kısır sözcüğü ise, Arapça kasīr (كسير) “kırık” anlamındaki kelimeyle ilişkilidir. Bu biçim, ksr kökünden türemiştir ve özellikle “kırılmış buğday, bulgur” anlamındaki halk söyleyişlerinden Türkçeye geçmiştir. Sözcüğün, Suriye Arapçasında kullanılan kesir biçimiyle aynı kökten geldiği kabul edilir.

Kullanım Alanları

Biyoloji ve Tarım: Üreme yeteneği olmayan canlılar veya ürün veremeyen toprak ve bitkiler için kullanılır.

Günlük Dil: Sonuç vermeyen, verimsiz işler ve faaliyetler için mecaz anlamda kullanılır.

Mutfak ve Beslenme: Kısır yemeği ve bulgurla yapılan benzer yiyecekleri tanımlamak için kullanılır.