Köken

“Ödün” kelimesi, Eski Türkçe öt- fiilinden türetilmiştir. Bu fiil “öteye geçmek, borçlanmak” anlamlarını taşır. “Ödün” kelimesi bu kökten, Yeni Türkçe +In ekiyle türetilmiştir. Böylece, ödün; özünde karşılık vererek ya da bir şeyden vazgeçerek “öteye geçme”, yani bir tür karşılığa dayalı fedakârlık anlamı kazanmıştır. Bu bağlamda, uzlaşma veya taviz içeren durumları ifade ederken kullanılır.

Kullanım Alanları

Yan Anlamları

Geçici feragat: Bir amaca ulaşmak için anlık ya da sınırlı süreli geri adım atma.

Mecaz Anlamları

Kişilikten veya ilkelerden geri adım atma: Kişinin kendisine ait değerlerinden vazgeçmesi anlamında kullanılır.

Toplumsal baskıya boyun eğme: Kalabalığa uyum sağlamak adına bireysel çizgiden sapma.