Köken

Günlük dil: “Kolay inanan, iyi niyetli ama deneyimsiz kimse” anlamında yaygındır.
Edebiyat: Karakter çözümlemelerinde, özellikle trajik saflığı vurgulamak için kullanılır.
Hiciv ve mizah: Bazen küçümseyici veya alaycı bir tonla “saflık derecesinde saf” anlamı taşır.

Safdil kelimesi, Arapça ṣāf (صاف) “saf, temiz” ve Farsça dil (دل) “gönül, yürek” sözcüklerinin bileşik hâlidir. Bu bileşik yapı, mecazen “kalbi temiz, art niyetsiz, kolay kanan” anlamı kazanmıştır. Etimolojik olarak, gönlünde kötülük bulunmayan veya niyetinde arı duru bir saflık taşıyan kişiyi tanımlar. Türkçede çoğunlukla iyi niyetli ancak kolay aldanan bireyler için kullanılır.