Teres Major Kası, üst ekstremitenin skapulohumeral kas grubuna ait kalın ve yassı bir kastır. Skapula ile humerus arasında uzanarak, özellikle humerusun ekstansiyonu ve medial rotasyonuna katkı sağlar. Rotator manşet kaslarıyla karıştırılabilse de, omuz eklemi kapsülüne bağlanmamasıyla bu gruptan ayrılır.

Anatomik Yapı

Morfoloji ve Bağlantı Noktaları

Teres Major Kası, skapulanın alt açısının dorsal yüzeyinden ve lateral sınırının alt kısmından orijin alır. Kas, humerusun intertüberküler sulkusunun medial dudağına tutunarak sonlanır. Bu düzen, kasın kol hareketlerine etkin biçimde katılmasına olanak tanır. Teres major’un kalın ve yassı yapısı, kolun güçlü hareketlerinde destekleyici bir rol üstlenmesini sağlar. Teres major, latissimus dorsi kası ile yakın komşuluk içindedir. Teres major’un tendonu, latissimus dorsi’nin tendonunun arkasında yer alır ve bu iki yapı arasında sürtünmeyi azaltan bir bursa bulunur. Kaslar alt sınırlarında kısa bir mesafe boyunca birleşerek, özellikle humerus ekstansiyonu gibi hareketlerde senkronize çalışırlar. Ayrıca teres minor ile birlikte aksiller boşluğun sınırlarını oluştururlar ve bu anatomik bölgeden önemli damar ve sinir yapıları geçer.

Embriyolojik Köken ve Sınıflandırma

Embriyolojik olarak paraksiyel mezodermden türeyen somitik mezenşimden gelişen teres major, üst ekstremite kaslarının oluşumunda görev alan myotom kaynaklı bir yapıdır. Kas, üst ekstremite tomurcuğu içinde şekillenen dorsal kas kitlesinden farklılaşarak gelişir. Bu yönüyle skapulohumeral kas grubu içinde sınıflandırılır ve hareket ile birlikte omuz stabilitesine katkı sağlayan kaslardan biri hâline gelir.

Sinir İnnervasyonu ve Vasküler Beslenme

Teres Major Kası, alt subskapular sinir (C5–C8) tarafından innerve edilir. Ayrıca, torakodorsal sinir (orta subskapular sinir olarak da bilinir) de bazı durumlarda kasın innervasyonuna katkı sağlar. Her iki sinir de brakial pleksusun arka kordonundan köken alır ve kasın motor uyarımını sağlayarak fonksiyonel hareketleri destekler. Kasın kanlanması başlıca subskapular arterin dalları ve posterior sirkumfleks humeral arter ile sağlanır. Subskapular arter, aksiller arterin üçüncü kısmından çıkar ve kasın yüzeyine terminal dallar gönderir. Ayrıca, torakodorsal arter, latissimus dorsi kasına olduğu gibi teres major’a da küçük damarlar göndererek beslenmeye katkıda bulunur.

Fonksiyon ve Klinik İlişkiler

Teres Major Kasının temel işlevleri arasında humerusun medial rotasyonu yani kolun içe döndürülmesi yer alır. Ayrıca, adduksiyon hareketinde yani kolun gövdeye yaklaşmasında etkilidir. Kas, humerus ekstansiyonu sırasında latissimus dorsi’ye yardımcı olur ve bu iki kas birlikte omuzun geriye doğru hareketini sağlar. Teres major aynı zamanda humerus başının glenoid boşluktaki stabilitesini destekler, bu yönüyle omuz eklemine dolaylı yoldan denge sağlar. Klinik açıdan değerlendirildiğinde, teres major kasına ait izole yaralanmalar oldukça nadirdir. Ancak bu tür yaralanmalar özellikle profesyonel düzeyde spor yapan bireylerde, örneğin beyzbol atıcılarında veya tekrarlayan omuz hareketlerine maruz kalan sporlarda görülebilir. Tedavi süreci genellikle uzun süreli rehabilitasyon gerektirir. Cerrahi müdahale bazı vakalarda gerekli olabilmekle birlikte, çoğu durumda konservatif yöntemlerle (dinlenme, fizik tedavi, egzersiz programları) başarılı sonuçlar elde edilir.