Infraspinatus Kası, skapulanın (kürek kemiği) arka yüzünde bulunan infraspinöz fossanın büyük kısmını kaplayan kalın, üçgen şeklinde bir kastır. Rotator manşetin dört kasından biri olarak görev yapar ve temel işlevleri humerusun dış rotasyonu ile omuz ekleminin stabilizasyonudur.

Anatomik Yapı

Morfoloji ve Bağlantı Noktaları

İnfraspinatus kası, skapulanın infraspinöz fossasının medial üçte ikilik kısmından ve kasın üzerini örten infraspinatus fasyasından orijin alır. Kas lifleri, skapula omurgasının lateral kenarını geçtikten sonra humerusun büyük tüberkülünün orta yüzüne uzanarak bir tendon yapısı aracılığıyla bağlanır. Bu geniş yapışma alanı, kasın hem kuvvet üretme kapasitesini artırır hem de omuz stabilitesine katkıda bulunur. Tendon yapısı, omuz eklem kapsülünün arka kısmıyla birleşir ve bu birleşme sayesinde glenohumeral eklemin arka stabilitesine doğrudan katkı sağlar. Supraspinatus kasına kıyasla daha geniş bir insersiyon alanına sahip olması, onu rotator manşet yırtıklarına karşı daha dirençli kılar. Ayrıca, tendon ile eklem kapsülü arasında zaman zaman bir bursa bulunabilir ve bu bursa, bazı bireylerde omuz eklem boşluğuyla bağlantılı olabilir.

Embriyolojik Köken ve Sınıflandırma

İnfraspinatus kası, üst ekstremitenin dorsal kas kitlesinden gelişen, skapulohumeral kas grubuna ait bir kastır. Embriyolojik olarak paraksiyel mezodermden türeyen somitik mezenşimden kaynaklanır. Bu kas, rotator manşetin posterior bileşenlerinden biri olup, hem motor hareketlere katkı sağlar hem de eklem kapsülünü destekleyerek pasif stabilite sunar.

Sinir İnnervasyonu ve Vasküler Beslenme

Kas, supraskapular sinir (C5–C6) tarafından innerve edilir. Bu sinir, skapulanın üst kenarındaki supraskapular çentiği geçerek kas liflerine ulaşır. Aynı sinir, supraspinatus kasını da innerve ederek omuz hareketlerinde koordineli sinirsel kontrol sağlar. Vasküler olarak, supraskapular arterin dalları ve skapular anastomoz ağı, kasın beslenmesini sağlar.

Fonksiyon ve Klinik İlişkiler

İnfraspinatus’un temel işlevi, humerusun lateral rotasyonudur, yani kolun dışa doğru döndürülmesidir. Bu hareket, örneğin avuç içini aşağıdan yukarı çevirme ya da el sırtını yukarı döndürme gibi işlevlerde kullanılır. Ayrıca, kas humerus başını glenoid boşlukta sabit tutarak omuz ekleminin stabilizasyonuna katkıda bulunur. Eklem kapsülünü arka yönden destekleyerek subluksasyon ve çıkık gibi durumlara karşı koruyucu rol oynar. Kol sabitken, skapulanın alt açısını içe çekerek dolaylı yoldan skapula hareketlerine de destek verir. Fonksiyonel açıdan teres minor ile birlikte sinerjik olarak çalışır ve özellikle dış rotasyon hareketlerinde birlikte aktiftir. Ayrıca, deltoid kasının arka lifleriyle birlikte omuzun ekstansiyonuna destek olur. Klinik olarak, infraspinatus kası genellikle rotator manşet yırtıkları kapsamında değerlendirilir. Supraspinatus kadar sık yırtılmaz; ancak kronik aşırı kullanım, zayıf postür ve travmalar sonucunda ağrıya neden olabilir. Kasın innervasyonunu sağlayan supraskapular sinirin sıkışması durumunda, kas gücünde azalma ve ağrı ortaya çıkabilir. Bu durum, supraskapular çentik düzeyindeki sıkışmalarla ilişkilidir. Ayrıca, dış rotasyon kabiliyetinin azalması, omuz instabilitesine ve çıkık riskinin artmasına yol açabilir.

Tanı sürecinde, MRI ve ultrasonografi tendon yapısının değerlendirilmesinde etkili yöntemlerdir. Fizik muayenede uygulanan dış rotasyon kuvvet testi, kas gücünü değerlendirmede yardımcıdır. Anatomik varyasyon olarak, infraspinatus kasının teres minor ile kaynaşması klinik pratikte sık rastlanan bir durumdur ve bazı bireylerde normal varyasyon olarak kabul edilir.