Köken

Türkçe kökenlidir. Kavra- (“elle tutmak, sıkmak, yoklamak”) fiilinden +Ik ekiyle türemiştir.

Kavra- fiili, Eski Türkçe karba- veya karva- (“elle yoklamak”) kökünden evrilmiştir. “Kıs” hecesi kuvvetlendirme görevindedir.

Kullanım Alanları

• Günlük dilde: Fiziksel bir tutuşu, bağlanmayı ya da yakalanmayı ifade eder.
• Mecaz anlamda: Duygusal, psikolojik veya toplumsal durumlarda bir kişinin ya da şeyin etkisinden kurtulamamayı belirtir.
• Edebî dilde: Genellikle dramatik yoğunluk kazandırmak, çaresizlik veya güçlü bir bağ vurgusu yapmak amacıyla kullanılır.