Köken

Şehla kelimesi (ﺷﻬﻼﺀ) Arapça kökenli bir sıfattır. Arapça “koyu mâvi veya elâ gözlü” anlamına gelen eşhel kelimesinin müennes şeklidir. Kelime, “Hafif şaşı” anlamında kullanılan tanımını Türkçede kazanmıştır.

Kullanım Alanları

Fiziksel Tanımlamalar ve Tıbbî Terimler: Göz yapısında hafif kayma, yani tıpta “hafif strabismus” olarak tanımlanabilecek estetik şaşılık durumunu ifade etmek için kullanılır.

Edebiyat ve Tasvir Sanatı: Özellikle klasik şiir ve romanlarda şehla gözlü karakterler romantik ya da gizemli olarak tasvir edilir. Hafif şaşı bakış, “çekici” veya “mahzun” bir ifade anlamı kazanabilir.

Günlük Dil (Nazik/İronik Kullanım): Hafif göz kayması olan kişiler için doğrudan fiziksel özellik belirtmek amacıyla veya bazen takılma amacıyla kullanılır. Ancak kullanımda dikkatli olunması gereken bir kelimedir.