Kökeni

Eski Türkçedeki üz+tün (üstten) kelimesinin yanlış ayrılmasıyla oluşmuştur. “N” harfi, araç hâli eki sanılmış ve böylece günümüzdeki üst kelimesi türemiştir.

Kullanım Alanları

Günlük Konuşma Dili: Kıyafet, yön ve konum bildirmek amacıyla sıkça kullanılır.

Eğitim ve Akademik Metinler: Hiyerarşi, başarı düzeyi ya da soyut kavramları belirtmek için geçer.

Askerî ve Resmî Deyimler: Rütbe, yetki ve emir-komuta ilişkilerini ifade etmekte kullanılır.

Tıp ve Anatomi: Vücut bölümleri (üst ekstremite gibi) veya fiziksel tariflerde yer alır.

Mimarlık ve Yapı Tanımlamaları: Kat planlarında, yapı elemanlarında “üst kat”, “üst yüzey” gibi terimlerle yer bulur.

Moda ve Tekstil: Kıyafet gruplandırmalarında, “üst giyim” gibi kategorilerde kullanılır.

Matematik ve Bilimsel Alanlar: Üslü sayılar (“2⁴” = “iki üstü dört”) gibi kavramlarda yer alır.

Psikoloji ve Sosyoloji: Statü, sosyal yapı ve sınıf hiyerarşisini tanımlamada kullanılır.

Spor Terimleri: Performans ve seviye bildirimlerinde kullanılır.

İdari ve Hukuki Belgeler:

Makam, merci ve görev tanımlarında yer alır.