Alexander Kapp (1800–1869), Alman bir eğitim düşünürü olup, “androgoji” terimini ilk kez 1833 yılında yayımladığı Platon’s Erziehungslehre (Platon’un Eğitim Öğretisi) adlı eserinde kullanmıştır. Bu kavramı, özellikle yetişkinlerin eğitimiyle ilgili felsefi bir bağlamda ele alarak sistematik bir teori geliştirmemiş olsa da terimin literatürde ilk kez yer almasını sağlamıştır. Türk akademik literatüründe de, andragoji kavramının kökeni sıklıkla Alexander Kapp'ın bu terminolojik katkısına bağlanmaktadır. Kapp, bu çalışmasında Platon’un eğitim anlayışını açıklarken, yetişkinlerin ahlaki gelişimini ve karakter eğitimi sürecini özel bir başlık olan “Andragogik” altında incelemiştir. 28 Ocak 1800’de Bavyera’nın Ludwigsstadt kentinde doğan Kapp, 9 Ekim 1869’da Zürih yakınlarında hayatını kaybetmiştir
Andragoji ve Kapp’ın Kavramsal Katkıları
Andragoji, Yunanca andr- (yetişkin) + agogos (rehberlikçi) sözcüklerinden türetilmiş olup “yetişkin öğrenmesine rehberlik sanatı” anlamına gelir. Bu kavram, pedagojiden farklı olarak yetişkinlerin öğrenme gereksinimleri ve içsel motivasyonları üzerine odaklanır.
Kapp’ın Platon’s Erziehungslehre eserindeki “Die Andragogik oder Bildung im männlichen Alter” başlıklı bölüm, yetişkin eğitimine özel terminolojik bir alan oluşturmuştur. Bu yaklaşım, yetişkinlerin kendi yaşamlarında içsel erdem ve karakter eğitimi temelinde öğrenebileceğini öne sürer. Kapsamlı teorisi olmasa da, kavramın ortaya çıkışında kilit bir rol oynamıştır.
Etkisi ve Akademik Değeri
Alexander Kapp, andragoji kavramının terminolojik öncüsü olarak kabul edilir. Kavramın sistematik bir teori haline gelmesi, 20. yüzyılda Rosenstock‑Huessy ve Eduard Lindeman gibi düşünürlerin katkılarıyla gerçekleşmiştir. Ardından Malcolm Knowles, andragojiyi Amerika’da “yetişkin öğrenme teorisi” çerçevesinde sistematik olarak geliştirmiştir.
Türkiye’de andragoji çalışmaları, özellikle Gülden Akın (2014) tarafından hazırlanmış çalışmada kavramın tarihsel kökeni, pedagojiyle farkı ve uygulama önemi akademik olarak vurgulanmıştır.
Alexander Kapp’ın çalışmaları ayrıca Stephen Brookfield gibi çağdaş eğitim kuramcıları tarafından da referans alınmıştır. Brookfield, andragojiyi pedagojiden bağımsız, eleştirel düşünme ve demokratik öğrenme süreçlerine temel veren bir yaklaşım olarak benimsemiştir. Bu bağlamda Kapp’ın kavramsal katkısı, Brookfield’in eğitimde özgürleşme paradigmasına etik bir arka plan oluşturmuştur.