Atik İbrahim Paşa Camii, Ordu ili, Altınordu ilçesi, Selimiye Mahallesi, Fevzi Çakmak Caddesi üzerinde yer almaktadır. Halk arasında Orta Camii olarak da anılmaktadır. İlk olarak 1770 yılında Atik İbrahim Paşa tarafından ahşap kütük cami olarak inşa edilmiş, zamanla tahrip olan yapı 1802 yılında taş malzemeden yeniden inşa edilmiştir.

^{Atik İbrahim Paşa Cami (Ordu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü)}

Mimari Plan ve Yapım Malzemesi

Cami, dikdörtgen planlı olup yığma taş sistemi ile inşa edilmiştir. Kullanılan malzeme kesme taştır. Yapı, harim, kadınlar mahfili ve son cemaat yerinden oluşmaktadır. Son cemaat yeri revaklı ve sivri kemerlidir. Kuzey ve doğu cephelerinde iki giriş bulunmaktadır. Kuzey girişinde yuvarlak kemer ve iki yanda ikişer sütunçe yer almakta, sütun başlıkları kompozit ve bitkisel motiflerle süslenmiştir. Doğu cephesindeki girişte ise birer sütunçe ve bitkisel motifli bezemeler bulunmaktadır. Kapılar çift kanatlı ve ahşaptır.

Minare ve Pencereler

Caminin minaresi, kuzeybatı köşesinde kesme taş ile inşa edilmiş olup çift şerefeli olarak tasarlanmıştır. Pencereler dıştan sivri, içten yuvarlak kemerli ve ahşap giyotin formundadır. Güney cephesinde iki, doğu cephesinde yedi, batı cephesinde sekiz, kuzey cephesinde beş pencere yer almaktadır.

^{Atik İbrahim Paşa Cami (Ordu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü)}

İç Mekan ve Süsleme

İç mekan duvarları sıvalı olup süsleme bulunmamaktadır. Kadınlar mahfiline, harim içinden çift kollu merdiven ile çıkılmaktadır. Mihrap taş malzemeden yapılmış olup süslü taş işçiliğine sahiptir. Minber ve vaaz kürsüsü ahşap olup özgün değildir. İçten üst örtü, ortada kubbe ve yanlarda düz tavan şeklinde ahşap malzemeden yapılmıştır. Kubbe içerisinde sınırlı kalem işi dekorasyonu bulunmaktadır.

^{Atik İbrahim Paşa Cami (Ordu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü)}

Çatı ve Yapısal Özellikler

Cami çift katlıdır ve kırma çatılıdır. Çatı kiremit ile kaplıdır. Doğu kapısı üzerinde mermer yazıt ile caminin yapımına katkıda bulunanlar belirtilmiştir. İlk mihrap Selimiye Camii’den alınmış olup, günümüzdeki mihrap sonradan eklenmiştir.