Köken

Arapça lhc kökünden gelen lahca(t) (لهجة) “dil (organ) veya konuşma biçimi” sözcüğünden alınmıştır. 19. yüzyıla kadar "lisan" (genel anlamda dil) olarak kullanılmışken, zamanla "konuşma tarzı, ağız" ve "diyalekt" anlamı daha belirgin hâle gelmiştir.

Kullanım Alanları

• Dil Bilimi: Dillerin tarihsel ve bölgesel farklılıklarını incelemek için kullanılır.
• Edebiyat: Yazarlar ve şairler, lehçeleri kullanarak eserlerine yerel bir kimlik kazandırabilir.
• Sosyoloji ve Kültürel Çalışmalar: Toplumların dilsel çeşitliliğini ve kimliklerini anlamak için kullanılır.