İvan Vazov hem Bulgarların Osmanlı'dan ayrılma yıllarının hem de sonraki yılların önemli figürlerinden biridir. Eserleriyle yalnızca Bulgar edebiyatına değil, dünya edebiyatına da katkı sağlamıştır. Çalışmaları 52 dile çevrilmiştir.
Gençlik ve Eğitim
Vazov, 1850’de Sopot’ta bir tüccar ailesinde doğdu. İlk eğitimini doğduğu şehirde aldı; daha sonra Filibe’deki Bulgar Lisesi’nde öğrenim gördü. Çocukluk yıllarında aile ortamı ve öğretmenleri onun hedeflerini destekledi. Kalofer’de yardımcı öğretmen olarak çalıştı ve okul kütüphanesinde Rus edebiyatını keşfetti. Bu deneyim, yazarlık gelişiminde belirleyici oldu. 1872’de Mustafa Paşa’da (bugünkü Svilengrad) öğretmenlik yaptı; burada derslerinde görsel yöntemler ve açık hava eğitimine önem verdi.
Politik ve Toplumsal Faaliyetler
1875’te Sopot’taki gizli devrimci komiteye katıldı. 1876–1877’de Romanya’da sürgünde bulundu ve Bulgar Yardımseverler Cemiyeti üyesi oldu. 1877–78 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında Rus ordusunda özel görevli olarak hizmet verdi. Bulgaristan’ın Osmanlı'dan ayrılmasının ardından Filibe'de yaşadı, 1880–85 arasında Bölgesel Meclis Daimî Komitesi üyesi oldu. Stambolov rejimi döneminde Rusya yanlısı tutumundan dolayı baskıya uğradı ve 1887–89’da Odessa’da sürgün yaşadı. 1894–99 arasında VIII. ve IX. Ulusal Meclis’te milletvekilliği yaptı; 1897–98 yıllarında Eğitim Bakanı olarak görev aldı.
Edebî Çalışmalar
Vazov’un edebiyat yaşamı 1870’te başladı. “Bayrak ve Arp” (1876), “Bulgaristan’ın Kederleri” (1877) ve “Kurtuluş” (1878) adlı şiir kitapları, halkın Osmanlı'dan ayrılma düşüncesini yansıtarak büyük ün kazandı. Özellikle 1876 Nisan Ayaklanması ve Batak olayları üzerine yazdığı şiirler Bulgar ulusal hafızasında önemli yer edindi.
1880’lerde yayımladığı “Unutulanların Destanı” dizisi, Bulgar ayaklanmasının önde gelen şahsiyetlerine adandı. İlk romanı Zavallılar (1883–84) ve en tanınmış eseri olan Boyunduruk Altında (1889–90) Bulgar edebiyatının klasiklerinden sayılır. Bu roman, Osmanlı yönetiminin son yıllarında Bulgar halkın ayrı bir devlet kurma çabasını destansı bir anlatımla betimler ve Bulgar edebiyatında halkı tarihsel bir özne olarak ön plana çıkaran ilk büyük romandır.
Vazov ayrıca tiyatro oyunları, hikâyeler, seyahat yazıları, ders kitapları ve pedagojik içerikli eserler kaleme aldı. K. Veliçkov ile birlikte hazırladığı Bulgar Antolojisi (1884) Bulgar eğitiminde uzun süre temel bir ders kitabı olarak kullanıldı.
Pedagojik Katkılar
Vazov, eğitim alanında da etkili oldu. Çocuklara yönelik şiir kitapları ve ders materyalleri hazırlayarak ahlâk, çalışkanlık, doğa sevgisi ve vatanseverlik değerlerini öne çıkardı. Eserlerinde aile, okul ve toplumun eğitsel rolünü işledi. Romanları ve öykülerinde eğitim ve ahlâk konularına dair örnekler, dönemin pedagojik düşüncesine ışık tutmaktadır.
Son Yıllar ve Ölüm
1921’de Sofya Üniversitesi tarafından fahri filoloji doktoru ünvanı ve Bulgar Bilimler Akademisi tarafından onursal üyelikle ödüllendirildi. Aynı yıl Sofya’da vefat etti. Mezarı, St. Sofya Kilisesi yakınında, sevdiği Vitoşa Dağı’ndan getirilen bir taşın altındadır.
Miras ve Etkisi
İvan Vazov, Bulgar edebiyatının en önemli temsilcisi olarak kabul edilir. “Bulgar edebiyatının patriği” ünvanıyla anılmış, edebî mirası Bulgar ulusal kimliğinin şekillenmesinde temel rol oynamıştır. 1916’da Nobel Edebiyat Ödülü’ne aday gösterilmiş, eserleri dünya dillerine çevrilerek evrensel yankı bulmuştur.