Köken

Arapça k-b-r kökünden gelen tekabbur (تكبّر) “büyüklenme, büyüklük taslama” anlamına gelmektedir. Bu sözcük Arapça kebura (كَبُرَ) “büyük idi, büyüdü” fiilinin tefa'ul vezninde V. masdarıdır.

Kullanım Alanları

Dinî ve Ahlâkî Anlatım: İslami metinlerde tekebbür, kibirle eşdeğer tutulur ve insanın kalbini karartan bir günah olarak kabul edilir.

Psikoloji: Narsistik eğilimler, öz değer abartısı ve empati eksikliği gibi kişilik özellikleriyle ilişkilidir.

Edebiyat: Karakter çözümlemelerinde tekebbür, kişilik çatışmalarını derinleştiren önemli bir temadır.