Köken

Arapça kökenlidir. “Tevâtür”, “birbirini takip etme, art arda gelme” anlamındaki “v-t-r” (و ت ر) fiil kökünden türetilmiştir. Fiilin tefa’ul vezninde mastarı olup “süreklilik arz eden, ardı ardına gelen aktarım” anlamına gelir. Türkçeye özellikle hadis, kelâm, mantık ve edebiyat literatürleri aracılığıyla geçmiştir.

Kullanım Alanları

Hadis İlmi: Bir sözün veya fiilin birçok sahabî tarafından aktarılması hâli “haber-i mütevâtir” olarak tanımlanır; bu tür hadisler inkârı mümkün olmayan bilgi kaynağı sayılır.

Mantık ve Felsefe: Tevâtür, epistemolojide "zarurî bilgi" kaynaklarından biri olarak kabul edilir; görgü tanıklarının çokluğu bilgiye kesinlik kazandırır.

Edebiyat: Halk anlatılarının veya efsanelerin kuşaktan kuşağa aktarımı tevâtür yoluyla oluşur.

Halk Kültürü: Dilden dile yayılan ve herkesin duyduğu bilgiler için “tevâtüren bilinir” ifadesi kullanılır.