Köken

Arapça kökenli bir kelimedir. “Sīra(t)” , “gidiş, tarz, yaşayış şekli, yol” anlamındadır. Zamanla bireyin hayat tarzı ve özellikle ahlaki yönü için kullanılmıştır. Türkçeye klasik İslam literatürü ve tasavvuf kültürü aracılığıyla geçmiştir. Osmanlı Türkçesinde hem gündelik hem akademik dilde yaygın olarak kullanılmıştır.

Kullanım Alanları

Dinî Literatür: Hz. Peygamber’in hayatını anlatan “siret-i nebevi” metinleri, İslam dünyasında asırlardır önemli bir kaynak türüdür.

Ahlak ve Tasavvuf: Bir kişinin niyetleri, ruhsal hâli ve ahlaki yönünü ifade etmek için kullanılır. “Sireti güzel” ifadesi, iç güzelliği anlatır.

Edebiyat: Klasik şiir ve mensur eserlerde bireyin içsel özelliklerine yapılan göndermelerde yer alır.

Felsefe: Ruh, benlik ve öz gibi kavramlarla birlikte ele alınır. “Suret-siret” ikiliği, dış görünüş ile iç gerçekliği karşılaştırır.